Twee enorme hoogtepunten, Patrick en Curacao
Blijf op de hoogte en volg Leonie
19 Februari 2015 | Suriname, Paramaribo
Hello! Na een lange radiostilte, ben ik er weer! We zijn inmiddels een kerstvakantie en jaarwisseling zonder kerstgevoel verder. Het was hier met kerst en oud en nieuw boven de 30 graden, dus van een echt kerstgevoel was helaas geen sprake... Op oudejaarsdag heb ik voor de vorm een paar oliebollen gekocht bij een kraampje dat hier het hele jaar staat. Logica, wat is dat...? Wel ontzettend lekker :)
Vlak voor kerst kwam Patrick naar Suriname! Het was ontzettend fijn om hem weer te zien! Ik was natuurlijk veel te vroeg op het vliegveld en heb erg lang moeten wachten, maar het was ontzettend fijn om hem weer een dikke knuffel te kunnen geven :) We hebben veel gedaan in de bijna drie weken dat hij in Suriname was. We zijn onder andere naar de dierentuin geweest, op de fiets, in de stromende regen. De dierentuin kost hier maar 10 srd (2,50 euro) per persoon, toch fijn. Toen we binnenkwamen, kregen we een kerstmannenhoofd om op te hangen mee, zonder enige verdere uitleg. Ik vermoed dat dat gewoon was omdat het bijna kerst was en ze iets leuks voor de bezoekers wilden doen, maar zeker weten doe ik het niet. In de dierentuin waren veel kinderboerderijdieren. Zo was er een paard, een hertje, ezels, cavia's, maar gelukkig ook ara's, aapjes en luipaarden. Alle dieren zitten daar wel in kooien, ze lopen niet rond zoals bij ons. Blijkbaar waren er een paar aapjes ontsnapt, want er liepen bijna meer aapjes op de kooi dan erin. Een paar dagen later was het kerst. Eerste kerstdag hebben we ons eigen kerstdinertje gehad, tweede kerstdag was het tijd voor een trip! We zijn vier dagen naar de Voltzberg en de Raleighvallen geweest. We moesten heel vroeg verzamelen, en reden toen 4 uur lang met de auto over een hobbelweg met gaten van soms wel een meter diep naar Witagron, het laatste dorp voordat de 'echte jungle' begon. In dat dorp zat er een enorme vogel op een bankje. Dat was het 'huisdier' van een van de bewoners. Het was een hele grote roofvogel met enorme klauwen die zich gewoon vrij kon bewegen. Brrr.... Hij liever dan ik. De gids vertelde nog dat hij in dat dorp seksuele voorlichting had gegeven, maar dat er geen beginnen aan was omdat ze dat toch grotendeels in de wind sloegen en omdat er nog erg veel verkrachtingen plaatsvinden in die dorpen. Erg, maar waar helaas... Na de rondleiding door het dorp, moesten we nog 6,5 uur in de boot naar ons kamp. Op een gegeven moment werd het donker, we zagen vanuit de boot de vuurvliegjes ronddansen in het oerwoud. In ons kamp moesten we in het donker de hangmatten ophangen, inclusief hangmatklamboe. De volgende dag was het tijd voor de Voltzberg. We liepen een uur en drie kwartier door de jungle, dat was licht dalen en licht stijgen. Op een gegeven moment liepen we de Voltzberg op. Het was als het ware een grote steen met heel weinig begroeiing. Pal in de zon en enorm steil (zo'n 30 a 40 % denk ik) liepen we met de nodige pauzes de berg op. Bovenop was het supermooi! Als je in Europa op een berg staat, zie je altijd wel ergens een weg, een dorpje of een ander teken van mensen. Bovenop deze berg zag je echter alleen maar oerwoud, kilometers en kilometers oerwoud. Het was een heel gek idee om te bedenken dat er duizenden dieren in dat stuk oerwoud leven waar wij totaal geen weet van hebben. Op de terugweg naar de boot zagen we nog een paar doodshoofdaapjes die door de bomen renden. Het een ontzettend mooie tocht maar wel heel warm. De boot was er nog niet toen we bij de aanlegplaats kwamen. We hebben heerlijk in het water gelegen tot de boot er was. 's Avonds was er een optreden van de Raleighboys, een Surinaams bandje met vooral trommels. De derde dag van de trip zijn we naar de moederval van de Raleighvallen gelopen, de grootste van de negen watervallen die erbij horen. Volgens de gidsen konden we op onze slippers. Ik had van de tocht van de dag ervoor vier blaren, dus dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Je raad het al, ik had ontzettend spijt. Op weg naar de moederval moesten we een stuk over rotsen lopen. Ik ben twee keer bijna het water in gegleden. Na mijn tweede bijna-val, ging er een gids voor en eentje achter me lopen en ben ik met mijn persoonlijke escorte verder gelopen. Voelde me echt een kneus eerste klas haha De waterval was mooi om te zien, maar niet heel anders dan een waterval in Europa. Toen we bijna weer bij de boot waren, was Patrick een stukje vooruit gelopen. Hij wenkte mij en ik liep naar hem toe. Het bleek dat hij onder een boom stond waar twee ara's in zaten. We hebben twee vuurrode ara's van enorm dichtbij gezien. Prachtig! Al vrij snel zag de rest van de groep ze ook, waardoor er te veel lawaai was en de vogels wegvlogen. Maar het was supermooi om ze te zien. De tweede en derde dag van de trip hebben we nog aapjes gevoerd. Er zaten in de bomen rond het kamp aapjes die gewend waren aan mensen. We hielden een stukje banaan in onze hand. De aapjes hingen aan een tak en pakjes met hun kleine handjes de stukjes banaan uit onze handen. Enorm schattig! De laatste dag zouden we vroeg vertrekken. Het zou een lange reis worden en we wilden een beetje op tijd thuis zijn. Maar helaas, de gids had zich verslapen. Hierdoor vertrokken we in plaats van om half negen pas om half één (!). Echt Surinaams, no spang, zullen we maar zeggen. We waren na tienen pas thuis, in plaats van de planning van een uur of half zes.
Een paar dagen na onze trip, was het oudjaar. Overdag zijn we de stad in geweest. Door het hele centrum waren optredens van artiesten. Er kwam een bus langs waar zonnebrillen, petten en keykoards vanaf werden gegooid. Patrick heeft nog een hele fancy borgoepet gevangen. We hebben helaas het moment gemist waarop er duizendklappers werden afgestoken, maar het was wel een hele leuke dag. 's Avonds hadden we een feestje bij Anand, een taxichauffeur die we vaak bellen. Op straat was het een groot feest. Om twaalf uur werd er vuurwerk afgestoken, maar het was niet zo'n explosie als in Nederland. Ze steken hier in de weken voorafgaand aan oud en nieuw enorm veel vuurwerk af, waardoor het om twaalf uur geen heel groot spektakel was.
We hebben ook nog de monumententour gedaan, we hebben een rondleiding gehad in Fort Zeelandia, zijn naar Peperpot gefietst, hebben de dolfijnentour gedaan, zijn een nachtje naar Groningen en de vlindertuin geweest en zijn een aantal keer heerlijk uit eten geweest. Al met al een heerlijke drie weken gehad!! Ontzettend fijn dat Patrick hier was en ik hem weer even kon zien :) ! Het was wel erg lastig om hem weer af te zetten op het vliegveld. Echt niet leuk om hem weer te moeten missen. Gelukkig zie ik hem al bijna weer.
Een week nadat Patrick weg was, was het tijd voor vakantie! Een weekje Curaçao :) Tijdens de vlucht had ik natuurlijk weer eens onwijs last van mijn oren. Maar de aanblik van helderblauw water en hagelwitte stranden met palmbomen maakte dat ruimschoots goed. De eerste avond zijn we uit eten geweest op de boulevard en hebben lekker gedanst op Mambo Beach. De tweede dag gingen we op een catamaran naar Klein Curaçao, een klein eilandje dichtbij Curaçao. Daar hebben we gesnorkeld. In een woord: prachtig! Bedenk een ideaal snorkelplaatje, daar zat ik. Het was, zoals ik al zei, helderblauw water, van ongeveer vijftien meter diep. Er stond vooral bruin koraal in waar de mooiste vissen tussendoor zwommen. Van knaloranje met zilveren schubben, tot kleine knalgele visjes, tot blauwpaarse smalle vissen die wel licht leken te geven. We zijn ook vier keer een schildpad tegengekomen, wauw! We zwommen zo dichtbij ze dat we ze aan konden raken als we dat wilden. Dit was ons door de gids nadrukkelijk verboden, omdat je daarmee hun ecosysteem verstoort. Zolang we ze echter niet aanraakten, merkten we echter dat de schildpadden zich niks van ons aantrokken. We konden vlak boven ze zwemmen en ze gingen gewoon door met eten en zwemmen alsof we er niet waren. De rest van de tijd daar hebben we lekker op het strand gelegen en cocktails gedronken. 's Avonds hebben we in Willemstad gegeten, bij Old Dutch, het enige restaurantje dat om half elf nog open was. Ja ik weet het, we waren een klein beetje laat ;) De derde dag, dinsdag, was het tijd om mijn grote kleine meisjesdroom in vervulling te laten gaan. Ik zou gaan zwemmen met dolfijnen!!! Wauw, wat was dat een ongelooflijk mooie ervaring! We lagen in het water met twee dolfijnen die een paar maanden daarvoor moeder waren geworden. We hebben met ze gezwommen, vlak naast ze in het water. Wat me vooral verbaasde, was dat ze veel minder zacht waren dan je zou denken. De flanken zijn heel zacht, maar de vinnen zijn enorm gespierd en hun bek voelt als een grote, gladde steen. In het water hebben we kunstjes gedaan met de dolfijnen. Ik heb een kus op mijn wang gekregen, de vinnen vastgehouden terwijl ze omhoog kwam uit het water, op mijn rug een stukje met twee dolfijnen gezwommen en ze laten 'zingen'. Om nooit te vergeten. Woensdags hebben we een dag gerelaxt in Resort Sunscape. Weer gesnorkeld, gezwommen, liggen zonnen en heerlijk all inclusive gegeten. 's Avonds hebben we een film gekeken in het tuintje bij ons appartement en in de jacuzzi gezeten. Tijdens de vlucht terug de volgende dag mochten we meekijken in de cockpit. Ik heb ongeveer tien minuten bij de piloten in de cockpit gezeten. Dat was heel gaaf. Helaas was het nacht, maar we zagen wel overal (boven, onder, aan de zijkanten, tussen de stoelen in, letterlijk overal waar plek was) allerlei knopjes. De piloten vertelden dat ze al deze knopjes ook gebruikten tijdens een 'normale' vlucht. Vanuit de cockpit hadden we een mooi uitzicht over de lichtjes van de steden waar we overheen vlogen. En de pijn aan mijn oren viel mee bij het dalen, hoera! Al met al een heerlijk relaxte vakantie gehad. Zon, zee strand, genieten :)
Een paar dagen later, woensdag 28 januari, was het tijd om te verhuizen! Ik woon nu tijdens mijn laatste maand in Suriname aan de Kwattaweg in een studentenhuis met elf anderen. Erg gezellig. Iedereen gaat heel erg zijn eigen gang, maar er is altijd iemand die buiten aan de gemeenschappelijke tafel zit om even mee te kletsen en je (stage)verhalen aan te vertellen. Gisteren hadden we een Chinese party, omdat het vandaag Chinees Nieuwjaar is. 's Middags hebben we allemaal witte hemdjes versierd met Chinese tekens en 's avonds voor de verjaardag van een huisgenootje op de partybus. Die bus kreeg nog een aanrijding, waardoor een paar huisgenootje een lelijke klap maakten. Gelukkig had niemand erge pijn en was er van de andere auto ook niemand gewond. Voordeel was wel dat we om twaalf uur 's nachts over de Wijdeboschbrug (een hele hoge brug) reden en al het Chinese vuurwerk voor hun oud en nieuw konden zien.
Nog anderhalve week, dan vlieg ik weer naar Nederland en is mijn Surinaamse avontuur voorbij. Ik heb ontzettend veel zin om iedereen weer te zien en met name Patrick en papa en mama weer in de armen te vliegen. Toch ga ik Suriname ook wel missen. De heerlijk relaxte manier van leven (die soms ook ongelooflijk op je zenuwen werkt) en de lekkere warmte en de zon :) Komende week heb ik afscheid van stage, ga ik voor de laatste keer op stap hier en nog met mijn huisgenootjes uit eten voor mijn afscheid. Al met al leuke dingen in het vooruitzicht. Ik zal als ik thuis ben nog een laatste blog plaatsen, waarin ik vooral zal vertellen wat me opvalt en verbaast als ik weer in Nederland ben.
Nou, lieve bakra's, een dikke kus van jullie favoriete Surinameganger en tot snel! Ik heb heel veel zin om jullie allemaal weer te zien en een knuffel te kunnen geven :)
Vlak voor kerst kwam Patrick naar Suriname! Het was ontzettend fijn om hem weer te zien! Ik was natuurlijk veel te vroeg op het vliegveld en heb erg lang moeten wachten, maar het was ontzettend fijn om hem weer een dikke knuffel te kunnen geven :) We hebben veel gedaan in de bijna drie weken dat hij in Suriname was. We zijn onder andere naar de dierentuin geweest, op de fiets, in de stromende regen. De dierentuin kost hier maar 10 srd (2,50 euro) per persoon, toch fijn. Toen we binnenkwamen, kregen we een kerstmannenhoofd om op te hangen mee, zonder enige verdere uitleg. Ik vermoed dat dat gewoon was omdat het bijna kerst was en ze iets leuks voor de bezoekers wilden doen, maar zeker weten doe ik het niet. In de dierentuin waren veel kinderboerderijdieren. Zo was er een paard, een hertje, ezels, cavia's, maar gelukkig ook ara's, aapjes en luipaarden. Alle dieren zitten daar wel in kooien, ze lopen niet rond zoals bij ons. Blijkbaar waren er een paar aapjes ontsnapt, want er liepen bijna meer aapjes op de kooi dan erin. Een paar dagen later was het kerst. Eerste kerstdag hebben we ons eigen kerstdinertje gehad, tweede kerstdag was het tijd voor een trip! We zijn vier dagen naar de Voltzberg en de Raleighvallen geweest. We moesten heel vroeg verzamelen, en reden toen 4 uur lang met de auto over een hobbelweg met gaten van soms wel een meter diep naar Witagron, het laatste dorp voordat de 'echte jungle' begon. In dat dorp zat er een enorme vogel op een bankje. Dat was het 'huisdier' van een van de bewoners. Het was een hele grote roofvogel met enorme klauwen die zich gewoon vrij kon bewegen. Brrr.... Hij liever dan ik. De gids vertelde nog dat hij in dat dorp seksuele voorlichting had gegeven, maar dat er geen beginnen aan was omdat ze dat toch grotendeels in de wind sloegen en omdat er nog erg veel verkrachtingen plaatsvinden in die dorpen. Erg, maar waar helaas... Na de rondleiding door het dorp, moesten we nog 6,5 uur in de boot naar ons kamp. Op een gegeven moment werd het donker, we zagen vanuit de boot de vuurvliegjes ronddansen in het oerwoud. In ons kamp moesten we in het donker de hangmatten ophangen, inclusief hangmatklamboe. De volgende dag was het tijd voor de Voltzberg. We liepen een uur en drie kwartier door de jungle, dat was licht dalen en licht stijgen. Op een gegeven moment liepen we de Voltzberg op. Het was als het ware een grote steen met heel weinig begroeiing. Pal in de zon en enorm steil (zo'n 30 a 40 % denk ik) liepen we met de nodige pauzes de berg op. Bovenop was het supermooi! Als je in Europa op een berg staat, zie je altijd wel ergens een weg, een dorpje of een ander teken van mensen. Bovenop deze berg zag je echter alleen maar oerwoud, kilometers en kilometers oerwoud. Het was een heel gek idee om te bedenken dat er duizenden dieren in dat stuk oerwoud leven waar wij totaal geen weet van hebben. Op de terugweg naar de boot zagen we nog een paar doodshoofdaapjes die door de bomen renden. Het een ontzettend mooie tocht maar wel heel warm. De boot was er nog niet toen we bij de aanlegplaats kwamen. We hebben heerlijk in het water gelegen tot de boot er was. 's Avonds was er een optreden van de Raleighboys, een Surinaams bandje met vooral trommels. De derde dag van de trip zijn we naar de moederval van de Raleighvallen gelopen, de grootste van de negen watervallen die erbij horen. Volgens de gidsen konden we op onze slippers. Ik had van de tocht van de dag ervoor vier blaren, dus dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Je raad het al, ik had ontzettend spijt. Op weg naar de moederval moesten we een stuk over rotsen lopen. Ik ben twee keer bijna het water in gegleden. Na mijn tweede bijna-val, ging er een gids voor en eentje achter me lopen en ben ik met mijn persoonlijke escorte verder gelopen. Voelde me echt een kneus eerste klas haha De waterval was mooi om te zien, maar niet heel anders dan een waterval in Europa. Toen we bijna weer bij de boot waren, was Patrick een stukje vooruit gelopen. Hij wenkte mij en ik liep naar hem toe. Het bleek dat hij onder een boom stond waar twee ara's in zaten. We hebben twee vuurrode ara's van enorm dichtbij gezien. Prachtig! Al vrij snel zag de rest van de groep ze ook, waardoor er te veel lawaai was en de vogels wegvlogen. Maar het was supermooi om ze te zien. De tweede en derde dag van de trip hebben we nog aapjes gevoerd. Er zaten in de bomen rond het kamp aapjes die gewend waren aan mensen. We hielden een stukje banaan in onze hand. De aapjes hingen aan een tak en pakjes met hun kleine handjes de stukjes banaan uit onze handen. Enorm schattig! De laatste dag zouden we vroeg vertrekken. Het zou een lange reis worden en we wilden een beetje op tijd thuis zijn. Maar helaas, de gids had zich verslapen. Hierdoor vertrokken we in plaats van om half negen pas om half één (!). Echt Surinaams, no spang, zullen we maar zeggen. We waren na tienen pas thuis, in plaats van de planning van een uur of half zes.
Een paar dagen na onze trip, was het oudjaar. Overdag zijn we de stad in geweest. Door het hele centrum waren optredens van artiesten. Er kwam een bus langs waar zonnebrillen, petten en keykoards vanaf werden gegooid. Patrick heeft nog een hele fancy borgoepet gevangen. We hebben helaas het moment gemist waarop er duizendklappers werden afgestoken, maar het was wel een hele leuke dag. 's Avonds hadden we een feestje bij Anand, een taxichauffeur die we vaak bellen. Op straat was het een groot feest. Om twaalf uur werd er vuurwerk afgestoken, maar het was niet zo'n explosie als in Nederland. Ze steken hier in de weken voorafgaand aan oud en nieuw enorm veel vuurwerk af, waardoor het om twaalf uur geen heel groot spektakel was.
We hebben ook nog de monumententour gedaan, we hebben een rondleiding gehad in Fort Zeelandia, zijn naar Peperpot gefietst, hebben de dolfijnentour gedaan, zijn een nachtje naar Groningen en de vlindertuin geweest en zijn een aantal keer heerlijk uit eten geweest. Al met al een heerlijke drie weken gehad!! Ontzettend fijn dat Patrick hier was en ik hem weer even kon zien :) ! Het was wel erg lastig om hem weer af te zetten op het vliegveld. Echt niet leuk om hem weer te moeten missen. Gelukkig zie ik hem al bijna weer.
Een week nadat Patrick weg was, was het tijd voor vakantie! Een weekje Curaçao :) Tijdens de vlucht had ik natuurlijk weer eens onwijs last van mijn oren. Maar de aanblik van helderblauw water en hagelwitte stranden met palmbomen maakte dat ruimschoots goed. De eerste avond zijn we uit eten geweest op de boulevard en hebben lekker gedanst op Mambo Beach. De tweede dag gingen we op een catamaran naar Klein Curaçao, een klein eilandje dichtbij Curaçao. Daar hebben we gesnorkeld. In een woord: prachtig! Bedenk een ideaal snorkelplaatje, daar zat ik. Het was, zoals ik al zei, helderblauw water, van ongeveer vijftien meter diep. Er stond vooral bruin koraal in waar de mooiste vissen tussendoor zwommen. Van knaloranje met zilveren schubben, tot kleine knalgele visjes, tot blauwpaarse smalle vissen die wel licht leken te geven. We zijn ook vier keer een schildpad tegengekomen, wauw! We zwommen zo dichtbij ze dat we ze aan konden raken als we dat wilden. Dit was ons door de gids nadrukkelijk verboden, omdat je daarmee hun ecosysteem verstoort. Zolang we ze echter niet aanraakten, merkten we echter dat de schildpadden zich niks van ons aantrokken. We konden vlak boven ze zwemmen en ze gingen gewoon door met eten en zwemmen alsof we er niet waren. De rest van de tijd daar hebben we lekker op het strand gelegen en cocktails gedronken. 's Avonds hebben we in Willemstad gegeten, bij Old Dutch, het enige restaurantje dat om half elf nog open was. Ja ik weet het, we waren een klein beetje laat ;) De derde dag, dinsdag, was het tijd om mijn grote kleine meisjesdroom in vervulling te laten gaan. Ik zou gaan zwemmen met dolfijnen!!! Wauw, wat was dat een ongelooflijk mooie ervaring! We lagen in het water met twee dolfijnen die een paar maanden daarvoor moeder waren geworden. We hebben met ze gezwommen, vlak naast ze in het water. Wat me vooral verbaasde, was dat ze veel minder zacht waren dan je zou denken. De flanken zijn heel zacht, maar de vinnen zijn enorm gespierd en hun bek voelt als een grote, gladde steen. In het water hebben we kunstjes gedaan met de dolfijnen. Ik heb een kus op mijn wang gekregen, de vinnen vastgehouden terwijl ze omhoog kwam uit het water, op mijn rug een stukje met twee dolfijnen gezwommen en ze laten 'zingen'. Om nooit te vergeten. Woensdags hebben we een dag gerelaxt in Resort Sunscape. Weer gesnorkeld, gezwommen, liggen zonnen en heerlijk all inclusive gegeten. 's Avonds hebben we een film gekeken in het tuintje bij ons appartement en in de jacuzzi gezeten. Tijdens de vlucht terug de volgende dag mochten we meekijken in de cockpit. Ik heb ongeveer tien minuten bij de piloten in de cockpit gezeten. Dat was heel gaaf. Helaas was het nacht, maar we zagen wel overal (boven, onder, aan de zijkanten, tussen de stoelen in, letterlijk overal waar plek was) allerlei knopjes. De piloten vertelden dat ze al deze knopjes ook gebruikten tijdens een 'normale' vlucht. Vanuit de cockpit hadden we een mooi uitzicht over de lichtjes van de steden waar we overheen vlogen. En de pijn aan mijn oren viel mee bij het dalen, hoera! Al met al een heerlijk relaxte vakantie gehad. Zon, zee strand, genieten :)
Een paar dagen later, woensdag 28 januari, was het tijd om te verhuizen! Ik woon nu tijdens mijn laatste maand in Suriname aan de Kwattaweg in een studentenhuis met elf anderen. Erg gezellig. Iedereen gaat heel erg zijn eigen gang, maar er is altijd iemand die buiten aan de gemeenschappelijke tafel zit om even mee te kletsen en je (stage)verhalen aan te vertellen. Gisteren hadden we een Chinese party, omdat het vandaag Chinees Nieuwjaar is. 's Middags hebben we allemaal witte hemdjes versierd met Chinese tekens en 's avonds voor de verjaardag van een huisgenootje op de partybus. Die bus kreeg nog een aanrijding, waardoor een paar huisgenootje een lelijke klap maakten. Gelukkig had niemand erge pijn en was er van de andere auto ook niemand gewond. Voordeel was wel dat we om twaalf uur 's nachts over de Wijdeboschbrug (een hele hoge brug) reden en al het Chinese vuurwerk voor hun oud en nieuw konden zien.
Nog anderhalve week, dan vlieg ik weer naar Nederland en is mijn Surinaamse avontuur voorbij. Ik heb ontzettend veel zin om iedereen weer te zien en met name Patrick en papa en mama weer in de armen te vliegen. Toch ga ik Suriname ook wel missen. De heerlijk relaxte manier van leven (die soms ook ongelooflijk op je zenuwen werkt) en de lekkere warmte en de zon :) Komende week heb ik afscheid van stage, ga ik voor de laatste keer op stap hier en nog met mijn huisgenootjes uit eten voor mijn afscheid. Al met al leuke dingen in het vooruitzicht. Ik zal als ik thuis ben nog een laatste blog plaatsen, waarin ik vooral zal vertellen wat me opvalt en verbaast als ik weer in Nederland ben.
Nou, lieve bakra's, een dikke kus van jullie favoriete Surinameganger en tot snel! Ik heb heel veel zin om jullie allemaal weer te zien en een knuffel te kunnen geven :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
